Ga naar de inhoud

Verslag Pinksterkamp 2017

Pinksterkamp is wat het lijkt!

Het is zaterdag ochtend 5 over 10, wanneer ik mijn eerste stappen in de HBC kantine zet. Koffiezetter aan, theekan aan, de laatste spulletjes pakken en wachten totdat de rest zich heeft gemeld voor wat weer een weekend moet gaan worden vol met plezier en zonder al te veel slaap. Als rond 11 uur de eerste kinderen beginnen binnen te druppelen samen met hun ouders, dan weet je dat het bijna gaat beginnen. Ouders en kinderen kletsen gezellig met elkaar onder het genot van een kopje koffie of thee en de begeleiding legt de laatste hand op de voorbereiding van het Pinkesterkamp 2017. Uiteindelijk is het moment dat daar en stappen we op de fiets om richting Koog aan de Zaan te gaan fietsen. Na een tussenstop en een enkele tegenslag na (zo heeft ondergetekende een kwart van de rit moeten afleggen met maar 1 trapper) komen we dan rond een uurtje of 1 aan in “het Mallegat”. De scouting die de komende 3 dagen zal gaan dienen als onze thuisbasis. Wanneer de spullen naar de kamers zijn gebracht, de luchtbedden opgepompt en de eerste ballen richting de korf zijn afgevuurd (want er werd ook nog vaak genoeg met een bal gespeeld), is het inmiddels tijd voor de eerste opdracht. Na het schelle gefluit dat menig kind en begeleider een lichte hoor beschadiging heeft opgeleverd, verzamelt iedereen zich op het grasveld voor het gebouw om aan de slag te gaan met een woordzoeker, die de locatie zal gaan onthullen van het eerste spel. Overigens is het niet onbelangrijk om te noemen dat zich onder de kinderen een mol heeft verstopt (vandaar het thema Wie is de Mol?). Als het eerste spel gespeeld is en de eerste dropjes zijn verdiend (bij elk spel konden dropjes worden verdiend), kregen de kinderen even vrij af totdat het avondeten zou gaan beginnen.

Na een heerlijk avondmaal, bereid door het fantastische keukenteam bestaande uit Wendy, Gea en Ron, begon het tweede spel. Dit spel bestond uit een aantal voorwerpen waaraan enkele foto’s moesten worden gekoppeld. Dit leverde leuke combinaties op met even leuke redenen (“De pinda’s moeten bij Kevin, want hij is een pinda!”). Eenmaal klaar met het spel was het tijd voor de bonte avond. Zoals elk jaar moest elk team samen een optreden verzorgen en dit jaar deden ook de begeleiders trouw mee aan het verkleed/zang en dansfestijn. Zo leken Ron, Bas en Enrique sprekend op de dames van O’G3ne en wist Sander de quiz die de D1 had gemaakt te winnen (door af te kijken, ahum!). Uiteindelijk vond iedereen het welletjes en gingen de meesten slapen. Diegene die nog te veel energie over hadden speelde nog spelletjes of kletste wat, maar uiteindelijk gingen ook die mensen slapen.

De volgende morgen ging rond 9 uur de wekker en werd er, nadat iedereen was opgefrist, volop van het ontbijt genoten. Toen alles was opgeruimd en iedereen opnieuw een gehoorbeschadiging op had gelopen van het verzamelfluitje, was het tijd om aan het derde spel te gaan beginnen. Het grote Whatsapp-fotospel. Elk groepje kreeg een foto en moesten binnen een bepaalde tijd diezelfde foto maken, maar nu met alle teamleden erop. Ook dit spel werd weer vol passie en overtuiging gespeeld. Hierna werd er weer wat gegeten en niet veel later brak het volgende spel weer aan. Dit bestond uit een drietal onderdelen: kanovaren, een quiz en tot 20 tellen (wat toch moeilijker is dan het lijkt). Uiteraard hadden we ook vandaag weer prachtig weer en werd er dus genoten van de zon en het water. Na opgedroogd en opgefrist te zijn, bracht de voorzitter het kamp een bezoekje en die werd daarom ook gelijk de weg naar de BBQ gewezen (niet om te eten, maar om te bakken). Na een heerlijke BBQ bereid door chef Ron en chef Henri was het weer heel even tijd om te gaan relaxen. En terwijl de zon steeds meer begon te zakken, kwam ook Mike tevoorschijn met een of ander verhaal over gezichtsloze mensen. Toen werd het ook bij iedereen duidelijk: het nachtspel brak weer aan. Na het nodige gegriezel, gelag en vooral veel lopen, ging iedereen dan ook vermoeid weer slapen (de een uiteraard wat later dan de ander).

De derde en laatste dag brak aan en ook nu ging de wekker (bestaande uit Kevin, Lieke en Thijs) om 9 uur. Deze ochtend verliep uiteraard wat anders, omdat er nu van alles moest worden opgeruimd en ingepakt, maar nadat dit was gebeurt werd er toch weer genoten van het ontbijt. Na het laatste spel te hebben gespeeld (iets van een foto namaken), gingen alle spullen in de kar van Bas en sprongen we met z’n allen weer op de fiets om richting HBC te rijden, waar de mol zich bekend zou gaan maken (dit was Sander). Eenmaal aangekomen, werden we opgewacht door hordes van uitgeslapen ouders (want ja, dat konden ze nu hun kinderen er een paar nachten niet waren), die uiteraard ook heel blij waren om hun kinderen weer te zien.

Ik kan over dit kamp voor de rest alleen maar kwijt dat ik weer heb genoten. Ik heb genoten van de sfeer, het weer en natuurlijk ook van de opgewektheid en het enthousiasme van zowel de kamp begeleiding als de kinderen. Ik verheug me nu al weer op volgend jaar en wie weet komt de mol dan ook weer uit zijn holletje.

Kevin Gijsbers

PS: foto’s pinksterkamp 2017