Beste HBC-ers.
Het voordeel van het schrijven van een stukje voor de laatste nieuwsbrief is de periode van het jaar waarop dat gebeurd. Rond deze tijd is er ieder jaar wel een groot internationaal toernooi aan de gang. Een Olympische spelen, een Paralympics, een Europees kampioenschap van het een of het ander, een Wereldkampioenschap Atletiek of een WK van een andere sport. Zoals een ieder wel zal weten wordt “as we speak” in Frankrijk het WK voetbal voor vrouwen georganiseerd.
Onze dames hebben zich inmiddels via de groepsfase en het altijd lastige Japan weten te plaatsen voor de kwart finales en dat is voor ons kleine kikkerlandje voor het eerst in de geschiedenis. Mocht Oranje morgen van Italië winnen en de VS plaatst zich voor de halve finale ten koste van Frankrijk, dan zijn de Leeuwinnen verzekerd van een ticket voor de komende Olympische spelen, daar gaan namelijk de hoogst geplaatste Europese teams naar toe.
Zo relaxed als ik dit stukje zit te tikken zo spannend vind ik het kijken naar sport die er toe doet. Of het nou het Nederlands elftal, achttal of welk getal dan ook betreft, ik zit met samengeknepen billen te kijken.
Ik kan het niet loslaten en wil het liefst zelf het veld op lopen om te helpen. Dat heb ik ook bij HBC, zelfs daar zit ik eigenlijk altijd gespannen naar een wedstrijd te kijken, of we moeten heel ver voor- of achter staan. Met zo’n enorm verschil in tussenstand gaat het wel, maar ja dan is de lol er voor een ander eigenlijk al vanaf, maar dan ben ik juist op mijn best. Ik wil het niet maar zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Als het me allemaal geen moer zou kunnen schelen zou het allemaal zo erg niet zijn maar ik leef zo mee dat het lijkt alsof ik zelf verlies. Gelukkig was voor mij een opluchting dat HBC het afgelopen jaar niet zo heel erg veel heeft verloren. Sterker nog, ik vind persoonlijk dat HBC het mooiste jaar uit haar korte geschiedenis heeft beleefd als je het tenminste afzet naar de behaalde kampioenschappen. Dit voorjaar heeft HBC het onwaarschijnlijke aantal van vijf kampioenschappen behaald. Van onze zeven teams zijn vijf teams deze voorjaarscompetitie kampioen geworden, de C1, de B1, de A1, het 2e en het 1e. Het 1e heeft uiteraard geen separate voorjaarscompetitie gespeeld maar hun competitie is in oktober 2018 begonnen met een enorme zegetocht over de Noord-Hollandse velden onder de leiding van de enthousiaste nieuwe trainer Ronald Hanegraaf. Het bestuur is enorm trots op de prestatie van alle teams en de trainers en coaches. Wij zijn er tevens van overtuigd dat stabiele commissies bij HBC hebben bijgedragen aan dit succes.
Het behalen van sportief succes is prettig maar niet zalig makend, een vereniging moet stabiel zijn in goede maar zeker ook in slechtere tijden. Het komend seizoen staat het bestuur voor diverse uitdagingen, wij hebben speerpunten waarmee we van HBC een nóg fijnere vereniging willen maken. Zoals daar bijvoorbeeld is het al dan niet switchen naar een zaterdagvereniging waarmee we hopen dat de binding binnen de vereniging wordt vergroot. De geplande verhuizing van Elza Boules naar het grasveld staat er ook nog aan te komen. Maar één van de grootste uitdagingen wordt toch zeker het zoeken naar een vervanger voor Niels, die met zoveel enthousiasme de taak als secretaris heeft vervuld en heeft aangegeven dat het nu toch echt genoeg geweest is. Dat is echter niet het enige, we gaan ook verder met het nog meer digitaliseren van betalingen in de kantine en zullen blijven zoeken naar alternatieven om meer inkomsten te genereren. Ten opzichte van het vorige seizoen gaat het financieel gelukkig wat beter maar er zijn een aantal dreigementen waar we als bestuur op moeten proberen te anticiperen om niet weer in de rode cijfers terecht te komen.
Met een trots gevoel wil ik iedereen die HBC een warm hart toedraagt een fijne zomer toewensen. Blijf smeren en zoek af en toe de schaduw op, dan zien we elkaar na de zomervakantie weer gezond op het veld.
Henri Kouwenhoven, voorzitter.